در طی بیش از سه سال
گذشته در روزهای دوشنبه، با شهدای مجموعه سلامت فارس در طول سال های دفاع مقدس که
در کنار خدمات پشتیبانی در جبهه های حق علیه باطل و خدمت به رزمندگان غیور میهن در
بهداری ها و بیمارستان های صحرایی، شهدای گرانقدری را به این انقلاب تقدیم کرده
اند، آشنا شدیم و این بخش با معرفی شهدای استان فارس ادامه یافت.

 

همچنین در ادامه با
شهدای مدافع سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز که در روزهای بحران کرونا، با از جان
گذشتگی در سنگر سلامت، برای حیات بیماران جنگیدند آشنا شدیم و در ادامه نیز با
شهدای مدافع حرم استان که در دفاع از حرم مطهر حضرت زینب(س) در سوریه به شهادت
رسیدند و سپس با شهدای استان فارس آشنا شدیم.

این بخش از «همراه
با شهدا» به شهید «اله کرم قاسمی»، از شهدای هشت سال
دفاع مقدس استان فارس اختصاص دارد تا با زندگی و شخصیت این شهید والامقام، بیشتر
آشنا شویم.

شهید «اله کرم قاسمی» معلمی دلسوز در جبهه های جنگ

تاریخ
و محل تولد: پانزدهم اسفند 1341 روستاى کمرآباد آوندى شیراز (فارس)

تاریخ و محل شهادت: پانزدهم اردیبهشت
1361 در دارخوِئین

15 اسفند سال 1341
دیده به جهان گشود. دوران ابتدایی را با موفقیت پشت سرگذاشت. اله‌کرم چهره‌ای
خندان داشت و با همه به مهربانی رفتار می‌کرد و ممتاز کلاس و مدرسه بود و همیشه
مورد تشویق معلمان قرار می‌گرفت.

سال پنجم ابتدایی
رتبه اول کلاس شد. آن سال تصمیم گرفت که ترک تحصیل کند، اما پدر او را از این کار
بازداشت. دوره سه ساله راهنمایی را در مدرسه صالح شهید دیباج شیراز گذراند.
تعطیلات تابستان به کمک پدر در امور کشاورزی و دامداری مشغول می‌شد و اوقات فراغت
خود را به مطالعه کتاب‌‌های مذهبی می‌گذراند.

دوران راهنمایی را
با نمرات خوب پشت سرگذاشت و دبیرستان را در مدرسه حاج قوام مشغول تحصیل شد. آن
زمان مصادف با اوج مبارزات مردمی علیه رژیم ستم شاهی شد. اله کرم دوشادوش مردم در
تظاهرات و راهپیمایی‌ها شرکت می کرد.

پس از دریافت مدرک
دیپلم بلافاصله وارد سپاه عشایری شد. پس از شرکت در کنکور سراسری، در رشته‌ تربیت
معلم پذیرفته شد و تحصیلات خود را در مرکز تربیت معلم شهید مطهری شیراز ادامه داد.

او فعالیت آموزشی
خود را از یکم دی 1360 در منطقه عشایری آب‌باریک کار خود را آغاز کرد.

20 فروردین سال 1361
از طرف بسیج شیراز عازم جبهه جنگ شد و سرانجام 15 اردیبهشت 1361 در دارخوِئین به شهادت رسید.

بخشی از متن وصیت نامه
شهید «اله کرم قاسمی»

با درود به تمام
رزمندگان اسلام و انقلاب اسلامی ایران

و اکنون که عازم
جبهه‌های جنگ هستم، به پدر و مادرم سلام می‌رسانم و از اینکه نتوانستم فرزند
نیکویی برای آن‌ها باشم معذرت می‌خواهم. به خصوص مادرم که می‌دانم چه زحمت‌هایی را
برای پرورش من کشیده است و چقدر ناراحت خواهد شد.

از او خواهش می‌کنم
که اگر شهید شدم، هیچ‌گونه ناراحتی به خود راه ندهد و برایم به هیچ وجه گریه و
زاری نکنند و در ماتم من عزاداری نکنند که موجب ذلت روح خواهد شد و از اینکه
نتوانستم باری از مشکلات فقر و تهیدستی که بر دوش پدر و برادرانم می‌باشد بردارم،
بسیار تاسف می‌خورم و از برادرانم کمال معذرت خواهی را می‌کنم و امیدوارم که در
زندگی بردبار باشند و بر پایه کلام ابوذر «عجنت لمن لا یجد توتا فی بیته...» عمل
کنند و راهی را که من رفته‌ام را ادامه دهند.

و از آنها خواهش می‌کنم
وسایل تحصیل برادرانم که مشغول درس خواندن هستند، فراهم نمایند تا بتوانند به جبران
خساراتی را که من به خانواده‌ وارد آورده‌ام نمایند و اگر چنانچه من شهید شدم،
جنازه‌ام را به زادگاهم دفن نمایند.

خداحافظ

اله‌ کرم قاسمی