در طی بیش از سه سال گذشته در روزهای دوشنبه، با شهدای مجموعه سلامت فارس در طول سال های دفاع مقدس که در کنار خدمات پشتیبانی در جبهه های حق علیه باطل و خدمت به رزمندگان غیور میهن در بهداری ها و بیمارستان های صحرایی، شهدای گرانقدری را به این انقلاب تقدیم کرده اند، آشنا شدیم و این بخش با معرفی شهدای استان فارس ادامه یافت.

همچنین در ادامه با شهدای مدافع سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز که در روزهای بحران کرونا، با از جان گذشتگی در سنگر سلامت، برای حیات بیماران جنگیدند آشنا شدیم و در ادامه نیز با شهدای مدافع حرم استان که در دفاع از حرم مطهر حضرت زینب(س) در سوریه به شهادت رسیدند و سپس با شهدای استان فارس آشنا شدیم.

این بخش از «همراه با شهدا» به شهید «افراسیاب منصوری ده بیدی»، از شهدای هشت سال دفاع مقدس استان فارس اختصاص دارد تا با زندگی و شخصیت این شهید والامقام، بیشتر آشنا شویم.

شهید «افراسیاب منصوری ده بیدی»

تاریخ و محل تولد: چهارم اسفند سال 1334 در مرودشت

تاریخ و محل شهادت: دوم فروردین سال 1361 در عملیات فتح المبین

شهید «افراسیاب منصوری ده بیدی» چهارم اسفند سال 1334 در مرودشت چشم به جهان گشود.

دوران تحصیلی را تا ششم با موفقیت پشت سرگذاشت و پس از آن به علت مشکلات خانوادگی از تحصیل بازماند.

سال 1357 ازدواج کرد. با تشکیل سپاه در کشور، به خیل سبزپوشان پاسداران پیوست. پس از گذراندن دوره پاسداری، 29 آذر 1359 راهی جبهه کردستان شد.

او سرانجام دوم فروردین سال 1361 در عملیات فتح المبین پس از دلاورمردی ‌های فراوان به شهادت رسید.

بخشی از وصیت نامه شهید «افراسیاب منصوری ده بیدی»

استقامت تا آخرین قطره خون

«مِنَ المُؤمِنینَ رِجالٌ صَدَقوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیهِ ۖ فَمِنهُم مَن قَضىٰ نَحبَهُ وَمِنهُم مَن یَنتَظِرُ ۖ وَما بَدَّلوا تَبدیلًا.»

با نام خداوند یکتا و مهربان و با درود و سلام فراوان بر امام امت خمینى بت شکن و ملت شهیدپرور ایران.

در این برهه حساس از زمان که بعثیان کافر به خاک میهنمان تجاوز کرده‌اند، فریاد حسین(ع) گونه نائب امام زمان(عج) را که مى گوید «هل من ناصر ینصرنى» بلند است. من وظیفه خود مى‌دانم براى دفاع از دین و شرف و میهن به جنگ بروم و تا آخرین قطره خون خود را در راه اسلام با بعثیان کافر مقابله کنم.

به امید اینکه پیروزى و با سربلندى برگردم یا اینکه شربت شهادت بنوشم.

پیامى که براى خانواده‌ام و دیگر خواهران و برادران دارم این است که همیشه مطیع امر امام باشید و هرگز او را تنها نگذارید و یارى کننده او باشید و پیام رسان خون شهداء باشید تا زمانى که حضرت مهدى(عج) ظهورش فرا رسد و جهان را پر از عدل و داد کند.

از پدر و مادرم بخاطر مشقت ‌هاى فراوانش بینهایت متشکرم و قدردانى مى‌کنم و امیدوارم فرداى قیامت با دستى پر محشور گردند.

از همه بستگانم مى ‌خواهم که راهم را ادامه دهند و وظایف خود را در قبال جامعه ادا کنند.

از خواهرم مى خواهم که ادامه دهنده راه زینب(س) باشد و تنها خواهشى که از کلیه خانواده‌ام دارم این است که پس از شهادت من بى تابى نکرده و گریه هم نکنند.

به امید پیروزى کامل و ظهور حضرت مهدى (عج).

افراسیاب منصورى

7 اسفند سال 1360.

پایان خبر