روانشناس بالینی بیمارستان ابن سینا شیراز با تاکید بر اینکه بی ‌خوابی در سالمندی یک بیماری چند عاملی است و به ‌سادگی با افزایش سن توضیح داده نمی ‌شود، هشدار داد: اختلالات خواب پایدار می ‌تواند با پیامدهای بلندمدت و خطرناکی مانند افزایش فشار خون، سکته و کاهش کیفیت زندگی همراه باشد. 

به گزارش روابط بیمارستان ابن سینا شیراز، «مریم مقیمی» خواب را جنبه ‌ای حیاتی برای سلامت و تندرستی در طول عمر دانست و مدیریت بی‌خوابی را در هر سنی چالش ‌برانگیز توصیف کرد.

او با اشاره به اهمیت ویژه تشخیص اختلالات خواب در سالمندان، افزود: تشخیص این اختلالات به ‌ویژه در میان سالمندان به دلیل افزایش بیماری ‌های همراه، مصرف چند دارویی و همچنین تغییرات مرتبط با سن در ساختار خواب که زمان خواب را کوتاه کرده و کیفیت آن را مختل می‌ کند، بسیار حائز اهمیت است.

این روانشناس بالینی با بیان اینکه شیوع اختلالات خواب در میان سالمندان بسیار بالاست، خاطر نشان کرد: این افراد معمولاً از کیفیت، زمان‌ بندی و میزان خواب خود شکایت دارند؛ شایع ‌ترین این اختلالات، بی‌ خوابی است؛ به این شکل که فرد با وجود فرصت مناسب یا در شروع خواب مشکل دارد، یا خوابش پیوسته نیست و بیداری‌ های مکرر را تجربه می ‌کند و یا صبح ‌ها خیلی زود از خواب بیدار شده و دیگر قادر به خوابیدن نیست.

مقیمی در ادامه به تبعات روانی این مساله اشاره کرد و گفت: بسیاری از این سالمندان در طول روز، نگرانی فراوانی نسبت به خواب شبانه خود دارند و همین موضوع و تلاش زیاد برای به خواب رفتن، می ‌تواند مشکل بی‌خوابی را حادتر کند.

او، عوامل متعددی را در افزایش خطر بی‌ خوابی در سالمندان موثر دانست و بیان کرر: عواملی مانند اضطراب، استعداد بالای برانگیختگی و نگرانی، عوامل محیطی مانند سر و صدا، نور و دمای نامناسب محل خواب در این امر دخیل هستند؛ همچنین بسیاری از سالمندان که بازنشسته شده ‌اند، ممکن است احساس نیاز به پیروی از یک برنامه منظم خواب و بیداری را نداشته باشند؛ انزوای اجتماعی و کاهش فعالیت‌ های روزانه نیز از دیگر عوامل خطر به شمار می رود.

این روانشناس بالینی با هشدار درباره تاثیر داروها اضافه کرد: بسیاری از داروها نیز می ‌توانند منجر به بی‌ خوابی یا تشدید آن شوند؛ از سوی دیگر، افراد مسن به ‌راحتی توسط محرک‌ های شنیداری از خواب بیدار می‌ شوند که این نشان ‌دهنده افزایش حساسیت به محرک‌ های محیطی است؛ گاهی نیز بیماری ‌های دیگری مانند افسردگی، اضطراب و اختلالات شناختی با مشکلات خواب همراه می ‌شوند.

مقیمی با اشاره به پیامدهای خطرناک بی ‌خوابی گفت: این اختلال با خستگی، کاهش انرژی و خواب ‌آلودگی در طول روز همراه است؛ در بسیاری از افراد نیز منجر به برانگیختگی، مشکلات خُلقی و کاهش تمرکز می ‌شود؛ اختلالات خواب گاهی خود عامل خطر برای بیماری ‌های اعصاب و روان بعدی مانند اضطراب و افسردگی است.

وی اضافه کرد: بی ‌خوابی پایدار ممکن است با پیامدهای بلند مدتی مانند افزایش فشار خون، سکته قلبی و مغزی، کاهش بهره‌ وری و به ‌طور کلی کاهش کیفیت زندگی همراه باشد؛ در نتیجه، اختلالات خواب در سالمندان باید یک بیماری چند عاملی در نظر گرفته شود که لزوماً با سن توضیح داده نمی‌شود و نیازمند یک برنامه جامع درمانی است که هم مشکل اولیه خواب و هم هرگونه بیماری همراه را برطرف کند تا شانس بهبود کیفیت زندگی و عملکرد در سالمندان به بالاترین مقدار برسد.

پایان خبر